مجله سلامت و ورزش: رویکردهای نوین (سورن)

با افزایش آگاهی عمومی تشخیص و پيگيري بیماری سلیاک در دهه گذشته، پزشکان تیم های ورزشی با دو مشکل روبرو هستند: تشخیص و مدیریت ورزشکاران مبتلا به بیماری سلیاک. متخصصان پزشکی ورزشی باید این موضوع را بدانند که بیماری سلیاک می تواند با تنوعي از علائم مختلف همراه باشد. بنابراین، در ارزیابی ورزشکاران باید علائم غیر قابل توضیح طولانی مدت را درنظر بگیرند. همچنین متخصصان پزشکی ورزشی باید با آزمون های و روش های تشخیصی مناسب بیماری سلیاک آشنا شوند. ورزشکاران مبتلا به سلیاک اغلب در جذب آهن (که منجر به کم خونی می شود) و یا ویتامین D و جذب کلسیم (که منجر به پوکی استخوان و ضعف استخوان می شود) مشکل دارند. حتی ورزشکاران مبتلا به بیماری سلیاک طولانی مدت نیاز به مراقبت و نظارت بیشتری دارند تا اطمینان حاصل شود که هیچ اختلالی در رژیم غذایی بدون گلوتن آنها وجود ندارد، که می تواند منجر به تشدید علائم و یا کاهش عملکرد شود.

مقدمه: فعالیت ورزشی محرکی برای بهبود عوامل خطر بیماری های قلبی و عروقی است لذا از این رو هدف از تحقیق حاضر  تأثير هشت هفته تمرين مقاومتي فزاينده و يك دوره بي تمريني پس از آن بر شاخص¬های LVIDS، LVIDD بطن چپ زنان کم تحرک بود.

روش تحقیق: در این تحقیق نیمه تجربی 32 نفر از زنان کم تحرک به صورت تصادفی در دو گروه : تمرین مقاومتی ( 16 نفر) و کنترل (16 نفر) جای گرفتند. قطر پایان دیاستولی بطن چپ (LVIDD) و  قطر پایان سیستولی بطن چپ (LVIDS)، با دستگاه اکو کاردیوگرافی در سه مرحله قبل از شروع تمرین، پایان 8 هفته تمرین و پایان 4 هفته بی تمرینی با استفاده از دستگاه اکو کاردیوگرافی اندازه گیری شدند. پروتکل تمرینی به مدت 12 هفته به مرحله اجرا در آمد و در نهایت داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری  Tمستقل،  آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر در سطح معنی­داری 05/0>p با نرم افزار 21 SPSS تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج : میانگین و انحراف معیار متغیر  LVIDD در گروه تجربی در مرحله پیش آزمون،پس ازمون و بی تمرینی بترتیب 33/0±74/4 ، 32/0±89/4  ، 31/0±81/4 و در گروه کنترل بترتیب 41/0±91/4   ، 40/0±90/4   ، 41/0±88/4 بود و میانگین و انحراف معیار متغیر  LVIDS در گروه تجربی در مرحله پیش آزمون،پس ازمون و بی تمرینی بترتیب 27/0±14/3  ، 33/0±01/3 ، 28/0±04/4و در گروه کنترل بترتیب 31/0±99/2  ، 31/0±02/3   ، 39/0±00/3بود. لذا نتایج نشان داد بین مقادیر LVIDD از پیش آزمون تا پس آزمون و از پس آزمون تا پایان دوره بی تمرینی در گروه­ تجربی تفاوت معنی­داری وجود داشت(05/0>p) همچنین بین مقادیر LVIDS فقط از پیش آزمون تا پس آزمون به تفکیک گروه­ تجربی و کنترل، تفاوت معنی­داری وجود داشت (05/0>p).

نتیجه گیری: نتایج بدست آمده از تحقیق نشان داد 8 هفته تمرین مقاومتی بکار گرفته شده باعث تغییرات سودمند در ساختار و عملکرد قلب زنان کم تحرک شده است، در حالیکه 4 هفته بی تمرینی بر این سازگاری­ها و تغییرات بدست آمده اثرات نامطلوبی داشته است. ار این رو توصیه می گردد افراد تمرینات را به صورت اصولی و منظم پیگیری کنند.

هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر فعالیت‌بدنی طبیعت‌محور مبتنی بر باغبانی، بر نشانگان افسردگی و ناگویی هیجانی در زنان مبتلا به اختلالات طیف افسردگی بود. بدین منظور، به روش نمونه‌گیري در دسترس تعداد 30  نفر از زنان افسرده 40 تا 50 سال مراجعه‌کننده به مرکز روانشناختی آبان در شهر اصفهان انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. پس از برگزاری پیش‌آزمون، گروه آزمایش در پرتکل فعالیت‌‌بدنی طبیعت‌محور شامل هشت جلسه 60 دقیقه ای (دو بار در هفته) تمرین‌کردند. سپس هر دو گروه در پس‌آزمون شرکت کردند. ناگویی هیجانی و نشانگان افسردگی به ترتیب توسط آزمون‌های تورنتو و افسردگی بک ارزیابی‌شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار ‏SPSS-24‎‏ در ‏دو ‏بخش توصیفی شامل (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون t همبسته برای مقایسه درون گروهی و آزمون t مستقل برای مقایسه بین گروهی) مورد تجزیه ‌و تحلیل قرارگرفت. نتایج نشان داد که تمرینات فعالیت‌بدنی طبیعت‌محور مبتنی بر باغبانی بر سلامت روان زنان مبتلا به افسردگی تاثیر معنی‌دار دارد. تفاوت بین دو گروه آزمایش و کنترل نشان داد که بیمارانی که فعالیت‌های طبیعت‌محور را انجام دادند به طور معنی‌دار بهبود در ناگویی هیجانی (00/0=sig) و  نشانگان افسردگی (03/0=sig) داشتند. به طور کلی، فعالیت بدنی طبیعت محور و باغبانی به عنوان یک روش درمانی مناسب و لذت‌بخش برای بیماران مبتلا به افسردگی پیشنهاد می‌گردد.

مقدمه: کووید-19 با تعداد زیادی مبتلا و متوفی باعث ایجاد یک بیماری همه­گیر جهانی شده است. کشورها جهت پیشگیری از انتشار و مهار ویروس، محدودیت­های اجتماعی در بازه­های زمانی مختلف اعمال نموده­اند. آثار این محدودیت­ها، فعالیتهای بدنی را تحت تاثیر قرار داده است. این مطالعه بررسی اثر محدودیت­های ناشی از کرونا کووید-19 بر وزن، شاخص توده بدنی ومیزان سوخت وساز پایه، بر روی ورزشکاران کاراته ایران می­باشد.

روش کار: کاراته­کاهای فعال عضو فدراسیون کاراته ج. ا. ایران، جامعه آماری را تشکیل دادند. پرسشنامه به عنوان ابزار جمع­آوری اطلاعات به­طور آنلاین از بستر Google Drive در اختیار آنان قرار گرفت. اطلاعات مورد نیاز قبل از کرونا (PRE) و دوران کرونا (POST) توسط 406 پرسشنامه دریافت شد. 31 پرسشنامه به دلیل اطلاعات نامعتبر حذف شد.  375 نفر به عنوان نمونه آماری مورد بررسی قرار گرفتند. برای تجزیه وتحلیل داده­ها از نرم افزار SPSS نسخه 23 و آزمون­ t وابسته استفاده شد. مقدار P کمتر از 0.05 به عنوان سطح معناداری لحاظ شد.

یافته­ها: تحقیق نشان داد: در اثر محدودیت­های کووید-19، در وزن، شاخص توده بدنی و میزان سوخت وساز پایه به طور معنادار تفاوت وجود دارد (001/0p<).

نتیجه­گیری: جهت جبران و کاهش عوارض ناشی از اعمال محدودیت­های کووید-19 و یا موارد مشابه اعمال محدودیت در آینده، ضرورت انجام فعالیت­های بدنی جایگزین در فضای محدود، رعایت هرم تغذیه مناسب و استراحت بموقع مورد تاکید است.

چکیده

مقدمه: بیماری تالاسمی در اثر نقص در تولید یک یا چند زنجیره هموگلوبین ایجاد می شود. هدف این مطالعه بررسی شیوع تالاسمی مینور و عوامل مرتبط با آن در داوطلبین ازدواج مراجعه کننده به مرکز مشاوره قبل از ازدواج جنوب غرب خوزستان پس از شیوع پاندمی کوید 19 بود.

روش کار: مطالعه از نوع اپیدمیولوژیک توصیفی بود. در این پژوهش زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره ی ازدواج شهرستان های آبادان، خرمشهر، شادگان و با شیوه  نمونه گیری در دسترس مطالعه شدند. داده های مربوطه از پرونده ی آنها  با استفاده از یک چک لیست محقق ساخته جمع آوری شد. در نهایت اطلاعات زوجین با تالاسمی و بدون آن مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.

یافته­ها: شیوع تالاسمی مینور 2/4% با 95 % اطمینان 7/3-7/4-%  گزارش شد. میانگین هموگلوبین، MCV ،  RDW و MCH به شکل معنی داری در بیماران با تالاسمی مینور کمتر از بیماران بدون تالاسمی مینور بود(P<0.0001). فراوانی وجود نسبت فامیلی در بیماران با تالاسمی به شکل معنی داری بیشتر از افراد بدون تالاسمی مینور بود(P=0.001). فراوانی وجود بیماری هموگلوبینوپاتی در بیماران با تالاسمی به شکل معنی داری بیشتر از افراد بدون تالاسمی مینور است(P<0.0001).

نتیجه­گیری: با توجه به نتایج مطالعه تعدد ازدواج، تمایل به فرزندآوری، ازدواج فامیلی غالب ، باید سیاستگزاران بهداشتی و درمانی را برای حساسیت پیشگیری از تولد ناقل تالاسمی مبتنی بر سیاست های فرزندآوری در این منطقه برای یک برنامه ریزی آگاهانه هوشیار نماید.

چکیده

سابقه و هدف: پژوهش حاضر شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر مشارکت بانوان در ورزش همگانی استان البرز و ارائه مدلی می­باشد.

روش کار:  پژوهش از نوع پژوهش­های ترکیبی (کیفی و کمی)، بر اساس زمان حال­نگر، از نظر هدف کاربردی و به لحاظ جمع­آوری اطلاعات میدانی می­باشد. جامعه­آماری و نمونه­آماری شامل دو بخش می­باشد. در بخش کیفی جامعه­آماری  را 20 نفر شامل اعضای هیات علمی دانشگاه­ها و مدیران حوزه ورزش همگانی تشکیل دادند که به روش نمونه­گیری غیر تصادفی از نوع هدفمند انتخاب شدند. در بخش کمی جامعه آماری براساس آمار رسمی هیئت ورزش همگانی استان البرز ده تا کمیته که بیشترین شرکت­کننده بانوان را در ورزش همگانی دارند انتخاب شدند، که تعداد نهایی آن­ها را 59500 نفر تشکیل دادند. نمونه آماری طبق جدول مورگان تعداد 381 نفر از بين جامعه آماري مي­باشند که به صورت تصادفی طبقه­ای انتخاب شدند. از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد.

یافته ها: نتایج مدل­یابی معادلات ساختاری نشان داد که عوامل محیطی، شخصی، مدیریتی، منابع، خدماتی بر مشارکت بانوان در ورزش همگانی استان البرز تاثیر دارد. نتایج آزمون فریدمن نشان داد كه بالاترين رتبه مربوط به منابع و پايين­ترين رتبه مربوط به خدمات مي­باشد.

نتیجه گیری: بنابراین مدیران با استفاده از منابع می­توانند به حل مشکل­های مشارکت بانوان در ورزش همگانی دست پیدا کنند.